Kam një shpirt të vogël në vendin ku kam le,
Kur e pash mu rrotullua dhe i thash vetes ÇKE,
Kam atje një E.. që se din as ajo vetë,
Sa kam deshir tia dëgjoj zerin,
Por mbetem i qetë,
Sdua ti bëj shqetsime se e dua shum,
Ajo më jep shpresë për të jetuar unë.
Si rrufe më goditi bukuria e sajë,
Me dit të tëra mendoja si ti them se çkam,
Më mungon dashurija, kurr se kam ndi er kështu,
Ajo vjen nga Perendija se at Ajo e ka kriju.
E mbaj në zemër fortë këtë ndjenjë madhore,
Se di ajo sa e ndjen, por unë e dua pa kufi,
Nëse ma jep, do e pranoj at dashuri.
Fergim Nerova
No comments:
Post a Comment